Pretraga proizvoda

Zemlja pod abažurom
-5%

Zemlja pod abažurom

Dedović Dragoslav

12.00 11.40
-
+
WhatsApp

“Svojim pjesmama sa ‘zrnom soli pod jezikom’ postao je lucidni opservator i tumač krvavo rasturenog svijeta iz kojeg je pobjegao, i svijeta kao demokratski uređenog simulakruma u kojem se prinudno obreo.”

Stevan Tontić, “Triptih o Dragoslavu Dedoviću”

 

“Čitav zreli poetski poduhvat Dragoslava Dedovića, počev sa zbirkom O plemenitim ubicama i najmljenim humanistima, preko Kawasakija za Wukmana Dedowitscha, Café Sumatre, pa sve do Dinarskog Bude, u suštini, predstavlja pokušaj da se praktično odgovori na pitanje koje je, svojevremeno, ekstatično postavljala i pjesnička generacija prvog talasa modernizma, sa Crnjanskim na čelu: kako da čovjek pjeva poslije rata?, da parafraziram Dušana Vasiljeva. Da li rat profilaktički potisnuti u zaborav po principu kolektivne amnezije, neuračunljivo ga eksploatisati da se plamen mržnje slučajno ne bi zagasio ili, pak, pisati tekstove koje karakteriše mimikrija pogođenosti, ali koji su – u očima određene publike i institucija, 'najmljenih humanista' – brend koji ima sigurnu prođu? Trebalo bi ga apsorbovati, kao da poručuje svojom poezijom Dedović, a potom ga, kroz poosobljenu optiku, ironiju, 'novu osetljivost', dramu subjektivnosti... osmisliti, povremeno posvjedočiti, ali isto tako postepeno i prevazići.”

Alen Bešić, “Karika koja nedostaje”

 

“Ove pjesme ne bi trebalo da se čitaju kao egzilantska literatura, iako tuđina u njima igra odlučujuću ulogu. One se ipak oslobađaju balasta nacionaliteta. Naposljetku, one stižu na mjesto koje je Josif Brodski jednom opisao formulacijom: Jezik kao zavičaj.”

Marica Bodrožić, Saarländischer Rundfunk

 

“Dedovićeva lirika nastala u emigraciji nije tugaljiva već sarkastična. Ona voli lapidarnost i ležerni jezički miks, ona manifestuje radoznalost za otkrovenja na rubu svakodnevnice...”

Ilma Rakusa, Neue Zürcher Zeitung

 

“Dedović je, međutim, i elegičar od najbolje vrste...”

Nenad Milošević, Iz muzeja šumova

 

“U formalno-stilističkom smislu Dedovićev poetski izraz najbliži je tradiciji moderne evropske i američke underground poezije... On ne živi više u svijetu koji je srušen – ali srušenost njegovog nekadašnjeg svijeta još živi u njemu!”

Željko Grahovac, Ponestaje prostora

 

“Poseban ritam, ponekad kao rock, ponekad kao jazz, zarobi čitaoca.”

Eva Schröder, Mittelbayerische Zeitung

 

“Ovakvo egzistencijalno-poetsko iskustvo dotiče nas u svakom smislu, bez obzira na to što ne pišemo i ne čitamo izmešteni iz prostora domovine.”

Sonja Veselinović, Polja

 

“Dedović je napisao i neke od najboljih ljubavnih poema srednje generacije moderne srpske i bosanskohercegovačke poezije.”

Mile Stojić, Dani

 

Podijeli stavku :

Opis proizvoda

“Svojim pjesmama sa ‘zrnom soli pod jezikom’ postao je lucidni opservator i tumač krvavo rasturenog svijeta iz kojeg je pobjegao, i svijeta kao demokratski uređenog simulakruma u kojem se prinudno obreo.”

Stevan Tontić, “Triptih o Dragoslavu Dedoviću”

 

“Čitav zreli poetski poduhvat Dragoslava Dedovića, počev sa zbirkom O plemenitim ubicama i najmljenim humanistima, preko Kawasakija za Wukmana Dedowitscha, Café Sumatre, pa sve do Dinarskog Bude, u suštini, predstavlja pokušaj da se praktično odgovori na pitanje koje je, svojevremeno, ekstatično postavljala i pjesnička generacija prvog talasa modernizma, sa Crnjanskim na čelu: kako da čovjek pjeva poslije rata?, da parafraziram Dušana Vasiljeva. Da li rat profilaktički potisnuti u zaborav po principu kolektivne amnezije, neuračunljivo ga eksploatisati da se plamen mržnje slučajno ne bi zagasio ili, pak, pisati tekstove koje karakteriše mimikrija pogođenosti, ali koji su – u očima određene publike i institucija, 'najmljenih humanista' – brend koji ima sigurnu prođu? Trebalo bi ga apsorbovati, kao da poručuje svojom poezijom Dedović, a potom ga, kroz poosobljenu optiku, ironiju, 'novu osetljivost', dramu subjektivnosti... osmisliti, povremeno posvjedočiti, ali isto tako postepeno i prevazići.”

Alen Bešić, “Karika koja nedostaje”

 

“Ove pjesme ne bi trebalo da se čitaju kao egzilantska literatura, iako tuđina u njima igra odlučujuću ulogu. One se ipak oslobađaju balasta nacionaliteta. Naposljetku, one stižu na mjesto koje je Josif Brodski jednom opisao formulacijom: Jezik kao zavičaj.”

Marica Bodrožić, Saarländischer Rundfunk

 

“Dedovićeva lirika nastala u emigraciji nije tugaljiva već sarkastična. Ona voli lapidarnost i ležerni jezički miks, ona manifestuje radoznalost za otkrovenja na rubu svakodnevnice...”

Ilma Rakusa, Neue Zürcher Zeitung

 

“Dedović je, međutim, i elegičar od najbolje vrste...”

Nenad Milošević, Iz muzeja šumova

 

“U formalno-stilističkom smislu Dedovićev poetski izraz najbliži je tradiciji moderne evropske i američke underground poezije... On ne živi više u svijetu koji je srušen – ali srušenost njegovog nekadašnjeg svijeta još živi u njemu!”

Željko Grahovac, Ponestaje prostora

 

“Poseban ritam, ponekad kao rock, ponekad kao jazz, zarobi čitaoca.”

Eva Schröder, Mittelbayerische Zeitung

 

“Ovakvo egzistencijalno-poetsko iskustvo dotiče nas u svakom smislu, bez obzira na to što ne pišemo i ne čitamo izmešteni iz prostora domovine.”

Sonja Veselinović, Polja

 

“Dedović je napisao i neke od najboljih ljubavnih poema srednje generacije moderne srpske i bosanskohercegovačke poezije.”

Mile Stojić, Dani

 

author

Dedović Dragoslav

Dragoslav Dedović, rođen 1963. godine u Zemunu, bio je dugogodišnji urednik u medijskoj kući Deutsche Welle, te director Fondacije Heinrich Boll u Beogradu i savjetnik međunarodne organizacije Foruma Civilne mirovne službe u Kolnu. Do sadaje objavio devet zbirki poezije i dobitnik je mnogih nagrada.Književni tekstovi su mu prevedeni na više jezika – engleski, njemački, norveški, poljski, španski, arapski i makedonski. Dosad je za izdavačku kuću Buybook preveo naslove Dobri dani Marka Dinića, te Uoči svetkovine i Porijeklo Saše Stanišića.

Najpopularnije iz kategorije

više